پیشکش به مادربزرگم

 

می ریزد...

ریز ریز...

از قلبِ بغضی سَر خورده

که حتی سری را نخورده!

می ریزد...

با هق هقِ سکوت

به سوگ عشقی فریاد نشده!

می ریزد ولی نامش اشک نیست!

 حسرت بودنی ست

که به قیمت دل

 به همیشه سپردمش...

 

آدمای خوب از یاد نمی رن

از دل نمی رن

از ذهن نمی رن

ولی خیلی زودتر از اونی که فکرشو بکنی از پیشت میرن...

 

 

یعنی دلتنگی هام ابدی شده ....؟؟

نوشته شده در پنج شنبه 90/12/25ساعت 10:42 عصر توسط یلدا نظرات ( ) |