سلام
مطالب جديد گذاشتيم منتظر نظرهاي سازندتونم موفق باشين

حديث

رُوِيَ اَنَّهُ سُئِلَ عَنِ عَلِيٍّ ابنِ مُو سَي الرِّضا عَلَيهماِ السَّلامُ عَن خِيارِ العِبادِ، َعَلَيهماِ السَّلامُ:

«اَلَّذينَ اِذا اَحسَنُوا أَستَبشَروُا وَ اِذا اَسائُوا اِستَغفَروُا وَ اِذا اُعطوُا شَکَروُا وَ اِذَا ابتَلَوا صَبَرُوا وَ اِذا غَضِبُوا عَفَوا»

شرح

در روايتي از امام هشتم(ع) در مورد بندگان خوب خدا سؤال کردند که داراي چه خصوصياتي هستند؟ ايشان پنج خصوصيت را فرمودند که من يکي يکي مي‏گويم.

«فَقالَ عَلَيهِ‏السَّلامُ»؛ حضرت در جواب فرمودند:

اوّل؛ «اَلَّذينَ اِذا اَحسَنُوا أَستَبشَروُا»؛ آن‏ها کساني هستند که وقتي کار نيک و طاعاتي از طاعات الهيّه را انجام مي‏دهند، از اين که موفّق به انجام آن شده‏اند، مسرور مي‏شوند.

دوم؛ «وَ اِذا اَسائُوا اِستَغفَروُا» اگر نعوذبالله، اين‌ها غفلت کردند و دستشان آلوده شد به خطاکاري، اين‌ها از خداوند پوزش مي‌طلبند، استغفار مي‌کنند و بي‌تفاوت نمي‌گذرند.

سوم؛ «وَ اِذا اُعطوُا شَکَروُا»؛ اگر خداوند به آن‏ها عطايي کرد و نعمتي به ‏آن‏ها عنايت کرد، سپاس‏گزاري مي‏کنند و اين‏طور نيست که بي‏تفاوت باشند، بلکه نسبت به معطي خودشان، تشکّر و سپاس‏گزاري مي‏کنند.

چهارم؛ «وَ اِذَا ابتَلَوا صَبَرُوا»؛ اگر گرهي به کارشان بيافتد و ابتلايي پيدا کنند، از خدا گِله نمي‏کنند، بلکه صبر مي‏کنند و اهل شکايت نيستند.

پنجم؛ «وَ اِذا غَضِبُوا عَفَوا»، اگر خشمگين شوند، عفو مي‏کنند؛ انتقام نمي‏گيرند و حتّي اهل انتقام‏گيري هم نيستند.